Jeszcze przed wizytą zastanawiałam się, jak zostanie rozwiązana kwestia wystroju - restauracja znajduje się w bardzo nowoczesnym przeszklonym budynku. Niestety, właściciele nie stanęli na wysokości zadania.
Wnętrze jest ciemne i nieprzyjemne. Jedną ze ścian pokrywają tandetne malowidła przedstawiające zamek i ulicę, a w miejscu latarni, przykręcono lampy. Nad barem zamontowano listwę z małymi żarówkami układającymi się we włoską flagę.
Fot. ZP/Namonciaku
Zajęliśmy miejsce przy jednym z pokrytych papierem stolików i przysunęliśmy ciężkie, niewygodne krzesła wydające przeraźliwy hałas przy każdym przesunięciu. Przez pierwsze kilkami minut z zażenowaniem oglądaliśmy zasłony z połyskującej kolorowej organzy.
Z zamyślenia wyrwał nas kelner, który podał menu. Włoski akcent mężczyzny dał nam nadzieję, że jeszcze nie wszystko stracone. Po zapoznaniu się z szeroką kartą, zamówiliśmy krem z włoskich pomidorów z bazylią i parmezanem, zupę minestrone oraz dwie pizze - Napoletanę i Rusticę.
Na przystawki nie musieliśmy czekać długo. Po kilku minutach kelner postawił przede mną przeźroczystą zieloną ciecz, w której pływały ścinki cebuli i cukinii. Wywar smakujący jak połączenie kostki rosołowej z czubatą łyżką gotowej przyprawy do zup, skutecznie zniechęcił mnie do dokończenia porcji. Najbardziej kolorowa i treściwa z włoskich zup, która często podawana jest z pieczywem jako cały posiłek, tu okazała się mętnym rosołem o smaku nieświeżego selera.
Fot. ZP/Namonciaku
Krem z pomidorów nie wypadł o wiele lepiej. Smakował jak pomidory z najtańszej puszki (w środku pływały łyka z szypułek) bez jakichkolwiek dodatków. Faktycznie, pływały w nim czarne kropeczki - prawdopodobnie były to suszone zioła, jednak nie dodawały zupie walorów smakowych.
Fot. ZP/Namonciaku
Na pizze również nie trzeba było długo czekać, ale trudno się tym faktem zachwycać. Oprócz naszego, w lokalu zajęty był tylko jeden stolik. Pizze były smaczne, a nawet bardzo. Ciasto było cienkie, chrupkie i miękkie za razem. W obu przypadkach dodatki bardzo dobrze się z nim komponowały, ale nie było to danie, które będę wspominać przez lata.
Fot. ZP/Namonciaku
Nieco mniej banalna i równie smaczna okazała się Napoletana z kaparami i anchois.
Fot. ZP/Namonciaku
Nasza ocena
Obsługę oceniam na 8 punktów z 10 możliwych do uzyskania. Kelner wykonywał swoją pracę sprawnie, był całkiem sympatyczny i na wstępie poinformował, że skończyła się zupa z borowików. Dziwi mnie jedynie, że na jego twarzy nie było widać wstydu, kiedy podawał zupy.
Wystrój oceniam na 1 punkt. Przykro to stwierdzić, ale dawno nie widziałam tak koszmarnie urządzonego lokalu. Jest to dla mnie tym bardziej niezrozumiałe, że restauracja mieści się w zupełnie nowym budynku. Wnętrze jest po prostu kiczowate i nieprzyjemne. Bez jakiegokolwiek klimatu. Niestety w mojej ocenie żaden element wystroju nie zasługuje na wyróżnienie w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Jedzenie oceniam na 5 punktów. Pizze były bardzo dobre, ale zupy to katastrofa. Szkoda, że poziom jest tak nie równy. Gdyby jedzenie było rewelacyjne, można by pewnie jakoś przełknąć bardzo wysokie ceny i nietrafiony wystrój.
Za relację jakości do ceny przyznaję 2 punkty. Za dwie zupy, pizze i wody zapłaciliśmy 103 złote. To bardzo dużo, biorąc pod uwagę bardzo niską jakość przystawek. Jeśli chodzi o pizzę, to była smaczna, ale jedna porcja mąki z wodą i odrobiną oliwy, kilkoma plastrami szynki i garstką rukoli, kosztowała nas 38 złotych, więc aż boję się pomyśleć jak dużą marżę narzucili na to danie właściciele.
Ogółem, Gamberorosso oceniam na 4 punkty. Zdecydowanie nie jest to miejsce godne polecenia. Jest tu drogo, kiepsko i nieprzyjemnie. Jeśli takie zupy podaje się gdziekolwiek we Włoszech, to współczuję. Osobiście się z czymś takim nie spotkałam, ale właściciel zarzeka się, że są to autentyczne domowe przepisy z jego regionu. Jedynym pozytywnym elementem była pizza, jednak jej cena jest zbyt wysoka i może skutecznie odstraszyć.
Gamberorosso, ul. Jaśkowa Dolina 132, Gdańsk.
BYŁEŚ W GAMBEROROSSO? PODZIEL SIĘ SWOJĄ OPINIĄ W KOMENTARZU POD TEKSTEM!
ZOBACZ:
Wizyta w Lavenda Cafe to prawdziwa przyjemność [TEST]
Loveat to miejsce na zdrowe i niedrogie śniadanie lub lunch [TEST]
Zostań fanem Namonciaku na Facebooku
dan3iger
Oceniono 52 razy 18
Pani Zuzanno niech Pani wraca do recenzowania kotletów schabowych i golonek, za recenzowanie włoskiej kuchni niech się pani nie bierze. Ignorancja to Wasz znak firmowy, tym tekstem przeszliście sami siebie.
Akapit:
"Na pizze również nie trzeba było długo czekać, ale trudno się tym faktem zachwycać. Oprócz naszego, w lokalu zajęty był tylko jeden stolik. Pizze były smaczne, a nawet bardzo."
przechodzi do annałów. kryterium oceny pani Zuzanny jest to żeby szybko dali pani Zuzannie się nażreć. A najgorszą ocenę i najbarfdziej bedzie grymasić jeśli będzie pusty lokal. Ja tam jestem w miarę często, i jestem tam właśnie również dlatego że cena jest odpowiednia do jakości. Niech pani Zuzanna chodzi tam gdzie za niewielkie pieniądze da się szybko nażreć.
Nawiasem mówiąc - za recenzję tych zup ja na miejscu właściciela pozwałbym Agorę. Znam smak tych posiłków i wiem ile kłamstwa zmieszała pani Zuzanna ze swoim jadem.